Σελίδες

1/10/20

Το χρονικό μιας αναμενόμενης καταστροφής και η φωνή απόγνωσης των κατοίκων της Κοινότητας Στίρφακα στη Λαμία

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 30/9/2020,αντί τοποθέτησης του συνδυασμού Λαμία στο Κέντρο για το θέμα των καταστροφών στο Δήμο μετά τις πρόσφατες πλημμύρες, διαβάστηκε η παρακάτω επιστολή από κάτοικο της Κοινότητας Στίρφακα που περιγράφει με δραματικό τρόπο όσα βιώνουν οι κάτοικοι τα τελευταία χρόνια και την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι αδιάψευστος μάρτυρας των ευθυνών και των παραλείψεων που οδήγησαν σε καταστροφή περιουσιών και σε κίνδυνο τη ζωή των κατοίκων.

''Tα κλιματικά φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες δεν είναι κάτι καινούριο, όπως επίσης δεν σημαίνουν ότι εξαιτίας τους όλα είναι ανεξέλεγκτα και αφημένα στην τύχη τους. Υπάρχουν δυνατότητες πρόβλεψης και αποτροπής τους σε πολύ μεγάλο βαθμό, μέσα από μελέτες δεκάδων επιστημονικών κλάδων και υλοποιούνται τόσο στα πλαίσια των καθηκόντων των αρμοδίων Κρατικών Υπηρεσιών όσο και στα πλαίσια των υποχρεώσεων τους, από τον νόμο, ιδιωτικών εταιρειών όταν με τα τεχνικά τους έργα παρεμβαίνουν στα όρια και τις δομές της φύσης ..Εξάλλου εδώ και χρόνια για αυτό τον λόγο έχει δοθεί έμφαση σε σχετική Κεντρική διοικητική υπηρεσία με τον βαρύγδουπο τίτλο: Υπουργείο Υδάτων, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Σήμερα, λίγες ημέρες μετά την καταιγίδα του Ιανού στην περιοχή μας η γενική εικόνα έχει ως εξής :
Η αγροτική έκταση της κοινότητας Στίρφακας, κυρίως ,στο βόρειοδυτικό κομμάτι της , αλλά και νοτιοδυτικά προς το Λειανοκλάδι που διασχίζεται από το ΒοΪδόρεμα με κατεύθυνση τον Σπερχειό ,υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές συνέπεια της υποχώρησης των φραγμάτων , της υπερχείλισης των χειμάρρων και της ανεξέλεγκτης και ορμητικής ροής των νερών Ο οικισμός μας με αρκετές ζημιές σε σπίτια ,αποθήκες, μάντρες γλίτωσε οριακά την μεγάλη καταστροφή από τα ρέματα που τον διασχίζουν. 

Ας πάω χρονικά λίγο πίσω… προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο κατανοητός και αντικειμενικός στην… υποκειμενική μου άποψη.

Πριν μερικά χρόνια άρχισαν
τα μεγάλα και εθνικής κλίμακας έργα του σιδηροδρόμου και λίγο αργότερα του Ε65.Τα πρώτα ολοκληρώθηκαν πρόσφατα ενώ τα δεύτερα είναι σε εξέλιξη. Δύο έργα ,που είναι σε παράλληλα επίπεδα και σε απόσταση λίγων μέτρων το ένα από το άλλο αλλά και σε πολλά σημεία επίσης παράλληλα με ένα τρίτο, το προϋπάρχον της παλιάς σιδ. γραμμής(τρία εμπόδια στην σειρά).

 Όλα αυτά σε εγγύτητα λίγων μέτρων από τον οικισμό Στίρφακας και τον καλλιεργήσιμο κάμπο του, πιέζουν ασφυκτικά τις παρυφές της Όρθρυος σαν ένας σφιχτοδεμένος κορσές.Τα έργα αυτά που είναι ορατά από μακριά και αντιαισθητικά για την φύση του χωριού μας ,όταν τα πλησιάσεις- ακόμη και σ έναν μη επαΐοντα-δημιουργούν ασυναίσθητα ένα κίνδυνο εγκλωβισμού και σκέψεων πλημμυρών και καταστροφών . 

Και οι κραυγές απόγνωσης ….δεν άργησαν να έρθουν.. 
Εδω και καιρό σε κάθε καταιγίδα γινόμασταν γνωστοί στον Νομό και στο Πανελλήνιο. -Η Στίρφακα πνίγεται!!! (..και ήρθε και η σειρά του Λειανοκλαδίου…) Και πως να μην πνιγεί …. 

Οι θύλακες απορροής των νερών των βροχών που καταλήγουν στους χειμάρρους έχουν δεχθεί μια τεράστια επέμβαση. Οι εκσκαφές των πρανών των λόφων της Όρθρυος, οι επιχωματώσεις, οι εναποθέσεις μπάζων δεξιά και αριστερά ,η αποψίλωση μεγάλων δασικών εκτάσεων χωρίς ανάλογη άμεση αποκατάσταση, τα δεκάδες γεφύρια και γεφυράκια ,οι βοηθητικοί δρόμοι και δρομάκια από τις κατασκευαστικές εταιρίες , δημιούργησαν μια αλλαγή της μορφολογίας του ανάγλυφου με νέες διαμορφώσεις και σχήματα .Τα νερά των βροχών παρακωλύονται ,συγκεντρώνονται σε νέους και παλιούς θύλακες διαβρώνουν το γυμνό τοπίο ,βρίσκουν νέους και παλιούς διόδους και δυσανασχετώντας με πολλαπλάσιο περίσσευμα νερού και ορμής, παίρνουν φόρα υψομετρική και ξεχύνονται. Όσο πιο πολύ αυξάνεται η ένταση των καταιγίδων τοσο πιο πολύ πολλαπλασιάζεται το φαινόμενο αυτό. 

Κάποιος θα περίμενε μια αντίδραση σ αυτή την επαναληπτικότητα του φαινομένου, γνωστή εδώ και χρόνια.. Να έχει αξιολογηθεί από τον Κρατικό μηχανισμό και να ληφθούν μέτρα. Μόνο συμπονετικές και καθυσυχαστικές υποσχέσεις. Τίποτα άλλο…. 

Και ας μην γελιόμαστε.. Τα λιλιπούτεια αντιπλημμυρικά έργα των εταιρειών έγιναν μόνο για την προστασία των κατασκευών τους , χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους από κάτω…
Κανένα αντιπλημμυρικό έργο ,καμία προστασία για τους κατοίκους της Στίρφακας και τον ζωτικό τους χώρο. Τουναντίον όλα τα νερά στρέφονται προς την περιοχή μας ανεξέλεγκτα.. Τις περιουσίες μας σήμερα….την ζωή μας αύριο... 

Και φτάσαμε στο απόγεμα της 18/9 που η καταιγίδα ήταν από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια και ένταση και …το κακό δεν άργησε να γίνει. Και που κατέληξε αρχικά αυτός ο τεράστιος όγκος νερού ; 
Στα παλιά και ασυντήρητα έργα..Αυτά που έγιναν πριν είκοσι χρόνια περίπου στα πλαίσια ενός-αργότερα.. χαμένου στην γραφειοκρατία και την ανύπαρκτη βούληση των υπευθύνων-αναδασμού.
Στα φράγματα και τις εγκιβωτισμένες κοίτες των χειμάρρων που στις μελέτες τους δεν είχαν υπόψη τους την σημερινή κατάσταση αλλά και που αργότερα με τα νέα δεδομένα των μεγάλων έργων ,καμία εργασία βελτίωσής τους πάνω στην υδραυλική τους χωρητικότητά και αντοχή από τους αρμόδιους δεν έγινε .

Η εικόνα μέχρι πρόσφατα κραύγαζε ως προς την κατάληξη των χειμάρρων προς τον Σπερχειό και πολύ πριν από την Ε.Ο Λαμίας -Καρπενησίου, όπου η κοίτη των χειμάρρων από 40 περίπου μέτρα πλάτος περιοριζόταν στα 5 μ (‘’φαινόμενο στενωπού’’- του λαιμού του μπουκαλιού) καθώς και των μπάζων, σκουπιδιών και πυκνής βλάστησης εντός των θυλάκων των φραγμάτων και των κοιτών … και σε έβαζαν σε δεύτερες σκέψεις …… Και τους Κρατικούς υπεύθυνους της βελτίωσης ,της συντήρησης και του καθαρισμού ίσως σε καμία. Λήθαργος και απραξία … 

Και έτσι τα φράγματα υποχώρησαν …τεράστιες ποσότητες νερού ξεχύθηκαν εκτός των εγκιβωτισμένων χειμάρρων που είχαν ήδη υπερχειλίσει, πήραν ανάλογη κλίση δεξιά ή αριστερά του Βοϊδορέματος , πέρασαν με χιλιάδες τόνους φερτών υλικών, παρέσυραν και κατέστρεψαν…
Χωράφια εξαφανίστηκαν ή μπαζώθηκαν, καρποφόρα δέντρα ξεριζώθηκαν, γόνιμα εδάφη διαβρώθηκαν, αγροτικοί δρόμοι εγκαταστάσεις και δίκτυα ποτίσματος καταστράφηκαν, νέα ρέματα δημιουργήθηκαν…Ιδιοκτησίες και περιουσιακά στοιχεία αχρηστεύτηκαν ολοκληρωτικά .  

Κατά πόσο η ασφαλιστική κάλυψη του δημόσιου φορέα , του Ταμείου Ενισχύσεων από καταστροφές και οι υποσχέσεις των πολιτικών … θα αποζημιώσουν το κόστος των ζημιών ..επαφίεται στην αντιληπτική ικανότητα του καθενός μας .
Εδώ έχουμε μια αλυσίδα παραλείψεων και ευθυνών που επέφεραν τετελεσμένα καταστρεπτικά αποτελέσματα. Θα πρέπει να βγουν στην επιφάνεια όλες οι ενδείξεις και με έρευνα, αυτοψίες , και αξιολογήσεις ειδικών επιστημόνων να τεθούν στην συνείδηση ενός δικαστή. 

Η προσφυγή των θιγομένων στην νομική διαδικασία για αποζημίωση εξ ολοκλήρου των περιουσιών μας είναι μονόδρομος. ''