Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στη Λαμία. Έκανα το δικό μου παιδί και το μεγαλώνω σ’ αυτή την πόλη. Περπατώ στους δρόμους της, αφουγκράζομαι τους ήχους της, ανασαίνω τον αέρα της. Η πόλη μου δεν έχει τίποτα από όσα ονειρεύομαι να προσφέρει στο παιδί μου, ούτε σε μένα τον ίδιο. Ενίοτε , ούτε καν τα αυτονόητα.
Ανύπαρκτος πολιτισμός. Ανύπαρκτη ανάπτυξη. Ανύπαρκτο όραμα για το αύριο, με τους αποφασίζοντες να λειτουργούν δυστυχώς μονάχα ως διαχειριστές , αντί για πολιτικοί με όραμα. Υπάρχει άραγε κάτι χειρότερο για μια κοινωνία από τον στερημένο από όραμα πολιτικό;
Πώς πρέπει ένας άνθρωπος να ζει; Τα δημόσια αγαθά αλλά
και οι ευκαιρίες σε κάθε τομέα, κοινωνικό, οικονομικό, εκπαιδευτικό, τεχνολογικό κλπ., πρέπει να μπορούν όλοι να τα απολαύσουν. Όχι απλώς να τους παρέχεται η ψευδαίσθηση ή μια υποψία αυταπάτης πως έχουν τη δυνατότητα να τα απολαύσουν, οριοθετημένη μάλιστα με μεγάλα αλλά κενά λόγια, με ανέξοδα δελτία τύπου και φωτογραφήσεις εγκαινίων χάριν δημοσιότητας. Η κοινωνία της ενοχής ή της ανοχής πρέπει να συνειδητοποιήσει πως κάθε άνθρωπος αξίζει όσο κάθε άνθρωπος, είχε γράψει ο Ουγκώ, κι εγώ θέλω παραφράζοντάς το να θυμίσω στους συμπολίτες μου πως κάθε Λαμιώτης αξίζει όσο κάθε Ευρωπαίος. Αλλά δεν το βιώνει.
Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε σε «μοιραίους ισχυρογνώμονες» να οδηγούν την πόλη που ζούμε κι εργαζόμαστε προς τα πίσω, προς το χτες και προς την παθογένεια. Δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε το κοινό μυστικό πως η Λαμία είναι πια, χειρότερη ίσως και από το χειρότερο χωριό. Απλώς μια κουκίδα σε έναν χρωματιστό χάρτη και τίποτα παραπάνω!
Σε τούτο τον κόσμο υπάρχουν πολιτικοί εν δικαιώματι και πολιτικοί εν πράγμασι, οι πρώτοι γιατί κληρονόμησαν ή γιατί απλώς ξεγέλασαν τους ψηφοφόρους μέσα στο παραβάν κι απόκτησαν την εξουσία, οι δεύτεροι επειδή στηρίζονται απλά και μόνο στο πνεύμα τους. Συνήθως άνθρωποι της πρώτης κατηγορίας όταν κυβερνούν θεωρούν πως το (ανύπαρκτο συνήθως) ‘χάρισμά τους’ θα σώσει τον κόσμο, το αντίθετο συμβαίνει με τους ανθρώπους της δεύτερης.
Στη Λαμία κατά την προσωπική μου άποψη , έχουμε χρόνια να δούμε στα έδρανα της οδού Αινιάνων ηγέτες που στο κεφάλι τους είχαν γόνιμους σπόρους για να σπείρουν στην πόλη, κι όσοι τέτοιοι υπήρξαν δεν εισακούστηκαν από το στενό κύκλο της εξουσίας. Κι η πόλη γίνεται συνώνυμο της παρακμής, μοιάζει σαν το κουρελιασμένο ρούχο του επαίτη που αποζητά την ελεημοσύνη , για να βγάλει όρθιος μια μέρα ακόμα μέχρι να δύσει ο ήλιος.
Λείπει από την πόλη η ευφυΐα, λείπει η πρωτοβουλία, λείπει η φρέσκια σκέψη, εκείνη που πιάνει γερά τα θεμέλια της κοινωνίας και την τραβά προς το αύριο. Λείπει ή δεν την αφήνουν να δράσει γιατί την πνίγουν μέσα στη μικροπρέπειά τους οι μοιραίοι ισχυρογνώμονες, όπως έγραψα πιο πάνω. Λείπει και η Λαμία ξεθωριάζει από το χάρτη της Στερεάς Ελλάδας, της Ελλάδας ολόκληρης μα και της Ευρώπης. Ξεθωριάζει δυστυχώς και στα μάτια των ίδιων των κατοίκων της.
Η περίοδος είναι κατάλληλη για να σκεφτούμε εμείς οι πολίτες τη σημαντική χρονική και ιστορική συγκυρία που βιώνουμε. Είναι κατάλληλη για να αποφασίσουμε αν με την επιλογή μας θα συνεχίσουμε να δίνουμε ασπιρίνη στον ασθενή μέχρι να αφουγκραστούμε το κύκνειο άσμα του ή αν θα πρέπει να ζωντανέψουμε την πόλη μας.
Αν θέλουμε ανάπτυξη, πολιτισμό, τουρισμό, υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας στη Λαμία. Αν θέλουμε να ζούμε μέσα σε μια πόλη που μας αγαπά και την αγαπάμε. Αν τα παιδιά μας θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλα τα παιδιά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Αν, τελικά, κάθε Λαμιώτης αξίζει όσο κάθε Ευρωπαίος. Στο χέρι μας είναι…..
Γεννήθηκα , μεγάλωσα και ζω στη Λαμία. Έκανα το δικό μου παιδί και το μεγαλώνω σ’ αυτή την πόλη. Περπατώ στους δρόμους της, αφουγκράζομαι τους ανύπαρκτους ήχους του πολιτισμού της, ανασαίνω τον βαρύ αέρα της, δυστυχώς!
Θέλω η πόλη μου να αλλάξει. Θέλω να γίνει όπως την ονειρεύομαι, θέλω να μου παρέχει αυτά που μου αξίζουν. Θέλω τη Λαμία στο Κέντρο να οδηγεί τις εξελίξεις.
Κυρίως όμως θέλω , να έχω τη Λαμία στο κέντρο της καρδιάς μου!
Πηγή:Lamiareport
